Enron stał się słowem, którym można straszyć dzieci!

Największy skandal finansowy korporacyjnej ameryki zakończył się! 5 lat po upadku giganta energetycznego Enron, ława przysięgłych po 5 dniach obrad wydała werdykt. 64-letni Kenneth Lay, przewodniczący rady dyrektorów został uznany winnym wszystkim sześciu zarzutom oszustw finansowych i współdziałania przestępczego, za co grozi mu kara do 45 lat więzienia. Dodatkowo w osobnym procesie Lay został uznany winnym czterem zarzutom oszustw bankowych (za co grozi mu do 120 lat więzienia). 52-letni Jeffrey Skilling, prezes Enron’u został uznany winnym 19 zarzutom współdziałania przestępczego, oszustw związanych z papierami wartościowymi, wykorzystaniu informacji poufnych i składaniu fałszywych oświadczeń za co grozi mu kara do 185 lat więzienia. Z 9 oskarżeń o wykorzystanie informacji poufnych Skilling został oczyszczony. Wyroki zostaną ogłoszone przez sąd w Houston 11 września.

Upadek Enron’u w 2001 r. spowodował falę bankructw związanych z tzw. kreatywną księgowością, której efektem była upadłość takich korporacji jak Tyco, WordCom czy Adelphia.  Rada dyrektorów potentata energetycznego ukrywała długi firmy, fałszowała sprawozdania finansowe spółki, w czym pomagała jej firma audytorska Arthur Andersen, oraz pomimo fatalnej sytuacji finansowej namawiała pracowników do kupowania akcji własnej spółki. Gdy wszystkie „praktyki” rady dyrektorów wyszły na jaw, kurs giełdowy załamał się powodując spadek wartości spółki o 60 mld USD, zwolnienia tysięcy pracowników, a co najgorsze utratę oszczędności całego życia pracowników firmy. Niektórzy z pracowników stracili na tych inwestycjach miliony dolarów zgromadzone na kontach funduszy emerytalnych, które miały im starczyć na „dostatnie” życie na emeryturze. Z wypowiedzi ławników wynika, że to właśnie aspekty związane z dramatem szeregowych pracowników, najbardziej docierały do wyobraźni i pozwoliły wydać werdykt skazujący w procesie ”białych kołnierzyków”.

W przeciwieństwie do linii obrony w podobnych przypadkach, członkowie rady dyrektorów zaprzeczali, że sytuacja w Enronie była zła, i że w spółce miały miejsce oszustwa księgowe. Ich zdaniem, przyczyną był kryzys zaufania wywołany przez drobiazgowe kontrole regulatorów rynku, analityków i nagonkę mediów.

Jednym z efektów upadku Enron’u było wprowadzenie ustawy Sarbanes-Oxley, która została przeforsowana w celu odbudowy zaufania do amerykańskiego rynku kapitałowego. Główny nacisk położony został na kwestie związane z księgowością spółki – niezależność audytora, kontrolę wewnętrzną czy odpowiedzialność kierownictwa za wyniki finansowe. Problemem jest jednak fakt, iż powyższa regulacja jest dosyć kosztowna, a jej wpływ na rynek kapitałowy można odnieść do spadającej liczby IPO zagranicznych spółek, które decydują się na emisje w Londynie. Wyrok niewątpliwie pozostaje sukcesem, jednak kształt amerykańskiego rynku kapitałowego w epoce postenronowskiej pozostaje znakiem zapytania. Czy mimo sztywnych i drogich regulacji ale za to bezpieczniejszy, amerykański rynek kapitałowy będzie nadal konkurencyjny dla spółek z całego świata?

drukuj     wyślij

do góry powrót